Vanaf het allereerste verschijnen van IVF-technieken zijn er vele kritische stemmen geweest — zowel met betrekking tot de waardigheid van de aldus “geproduceerde” kinderen, als de risico’s en bedreigingen voor vrouwen. De meeste feministen reageerden negatief, uit vrees dat de techniek, die al snel embryo-overdracht en draagmoederschap mogelijk maakte, vrouwen verder zou uitbuiten. [1]
Vooral het onderwerp draagmoederschap is actief bestreden door talrijke feministen, onder wie Alice Schwarzer, een Duitse journaliste en publiciste die sinds de jaren 1970 actief is binnen de feministische beweging. Sinds 2018 is zij een van de vele ondersteuners van een internationale [2] initiatiefgroep genaamd “Stoppt Leihmutterschaft” (Stop draagmoederschap). [3] Dit initiatief maakt deel uit van de internationale feministische organisatie CIAMS (Coalition Internationale pour l’Abolition de la Maternité de Substitution — Internationale Coalitie voor de Afschaffing van Draagmoederschap), die meer dan 300 NGO’s en mensenrechtenorganisaties wereldwijd omvat. [4] In 2023 publiceerden meer dan 100 wetenschappers en experts uit meer dan 75 landen de “Casablanca-verklaring” [5], waarin zij landen wereldwijd oproepen draagmoederschap te verbieden.
[1] Williams, Linda (1986): But what will they mean for women? Feminist Concerns about the New Reproductive Technologies. Online: https://www.criaw-icref.ca/images/userfiles/files/FP6-%20But%20What%20Will%20They%20Mean%20for%20Women-%20Feminist%20Concerns%20for%20the%20new%20reproductive%20technologies.pdf.
[2] CIAMS: https://abolition-ms.org/en/home/.
[3] Stoppt Leihmutterschaft: https://www.stoppt-leihmutterschaft.at/.
[4] https://www.imabe.org/bioethikaktuell/einzelansicht/baby-business-der-krieg-in-der-ukraine-draengt-die-leihmutterschaft-auf-neue-maerkte
[5] Casablanca Declaration: https://declaration-surrogacy-casablanca.org/.