Internationale adoptie maakt het voor individuen of stellen mogelijk om een kind uit een ander land te adopteren. Dit proces wordt doorgaans begeleid door adoptiebureaus, wettelijke kaders en internationale verdragen. Het is streng gereguleerd om het welzijn van het kind te waarborgen en uitbuiting te voorkomen.
Belangrijke stappen in internationale adoptie
- Het kiezen van een land: Toekomstige adoptieouders bepalen eerst uit welk land zij willen adopteren. Deze keuze wordt beïnvloed door factoren zoals de adoptiewetgeving van het land, de beschikbaarheid van adoptiekinderen en de relatie van het adoptieland met het buitenland.
- Adoptiewetten van het zendende land: Elk land heeft zijn eigen regelgeving voor internationale adoptie. Sommige landen staan internationale adopties relatief vrij toe, terwijl andere beperkingen hanteren of internationale adoptie helemaal hebben afgesloten (bijvoorbeeld Rusland, dat adoptie door Amerikaanse burgers verbiedt).
- Haagse Adoptieverdrag: Veel landen volgen de richtlijnen van het Haagse Adoptieverdrag, een internationaal verdrag dat normen stelt voor ethische, kindgerichte en niet-exploitieve adopties. Landen die lid zijn van het verdrag zorgen ervoor dat adopties volgens deze standaarden verlopen. Landen die geen lid zijn, kunnen andere wettelijke normen hanteren, maar het proces is vaak complexer.
- Thuisonderzoek en geschiktheid: Adoptieouders moeten een home study ondergaan via een erkend bureau om hun geschiktheid te beoordelen. Dit onderzoek kijkt naar financiële stabiliteit, mentale en emotionele gezondheid en de mogelijkheid om een stabiele omgeving voor het kind te bieden.
- Geschiktheidseisen variëren per land, maar omvatten vaak minimumleeftijd, burgerlijke staat, gezondheid en soms inkomen.
- Matchen met een kind: Na goedkeuring worden de adoptieouders gekoppeld aan een kind. Dit kan tijd kosten, afhankelijk van het land en de beschikbaarheid van kinderen. Ouders ontvangen meestal een dossier met informatie over de gezondheid, achtergrond en juridische status van het kind.
- Juridisch proces en reizen: Internationale adoptie vereist het navigeren door de wetgeving van zowel het land van de adoptieouders als het zendende land. In de meeste landen moeten ouders naar het land van herkomst reizen om het adoptieproces te voltooien, inclusief rechtbankbezoeken, ontmoetingen met maatschappelijk werkers en het invullen van resterende documenten.
- Immigratieproces: Na afronding van de adoptie moeten adoptieouders een visum of staatsburgerschap voor het kind aanvragen om het mee te nemen naar hun thuisland. Dit verloopt via de immigratiediensten en dit kan verschillen per land en of het land van herkomst lid is van het Haagse Verdrag.
Veelvoorkomende uitdagingen bij internationale adoptie
Langdurig proces: Internationale adoptie kan meerdere jaren duren, afhankelijk van de leeftijd van het kind, de wachttijden van het land en bureaucratische obstakels.
- Kosten: De totale kosten kunnen variëren van $20.000 tot $50.000 of meer, afhankelijk van het land, juridische kosten, reisuitgaven en bureaukosten.
- Culturele en juridische verschillen: Het navigeren door verschillende juridische systemen, talen en culturele verwachtingen kan een uitdaging zijn voor adoptieouders.
Landenselecties bekend om internationale adoptie
- China: Ooit een belangrijke bron, nu strenge eisen, vaak kinderen met speciale behoeften.
- Colombia en Haïti: Internationale adoptie toegestaan met strikte procedures.
- India: Volgt het Haagse Verdrag en hanteert gedetailleerde geschiktheidscontroles.
Na adoptie
Veel landen vereisen nazorgbezoeken door maatschappelijk werkers om het welzijn van het kind te monitoren. Sommige landen vragen ook jaarlijkse rapportages terug naar het zendende land.
Internationale adoptie is een complex en emotioneel veeleisend proces, maar biedt kinderen zonder gezin de mogelijkheid op te groeien in liefdevolle huizen. Ethische overwegingen, lange tijdlijnen en juridische complexiteit maken het echter een proces dat zorgvuldig moet worden overwogen.
* https://www.hcch.net/en/instruments/conventions/full-text/?cid=69.